Terug zoals ik ben gekomen

Ik ben verslaafd aan Engeland: het landschap, de taal, de mensen, de atmosfeer, scones en Pimm’s… Zelfs boodschappen doen bij de Tesco maakt me al blij! Als tiener ging ik met mijn ouders op vakantie in het Lake District, Wiltshire en Devon en later doorkruiste ik met mijn zus de hele UK met een Brit Rail Pass. Het heeft dertig jaar geduurd voor ik terugkeerde naar dit geweldige land en ondanks mijn hoge verwachtingen was het precies zoals ik verwachtte – ik was weer thuis.

Tijdens mijn laatste tripje naar de Cotswolds zag ik een documentaire over natural burials. Op een prachtige glooiende heuvel die uitkijkt over een schitterende vallei, lagen mensen begraven in een volkomen natuurlijk uitziende omgeving. De ondiepe graven vormden kleine heuveltje begroeid met gras, bloemen en onkruid zoals dat daar van nature hoort. Er stonden geen grafstenen, geen afgepaste percelen, geen kaarsrechte paden…

De Engelsen passen deze natuurlijke vorm van begraven al heel lang toe en de methode is afgekeken uit het verleden. Begraven worden zoals je gekomen bent, zonder opsmuk, gelegen op een eenvoudige draagbaar, gewikkeld in een doek van wol of katoen, in een eenvoudige draagkist van riet of wilgentenen. De gedacht van de natural burial is inmiddels overgenomen door de groene beweging: duurzaam, ecologisch, verantwoord. Wat mij enorm aansprak was de absoluut hemelse plek. Niet alleen de natuur, rust en stilte, maar vooral het feit dat dit dé spot is waar ik wil zijn: nu, altijd, later. 

Het idee dat dit daadwerkelijk zou kunnen, greep me en liet me niet meer los: ten ruste worden gelegd op de plek waar ik thuis hoor. Ik fantaseerde over een ceremonie in de open lucht, mijn dierbaren in een kring om me heen, misschien met een kampvuur, wat mooie uitspraken en een groot veldboeket op mijn rieten kist – met veel klaprozen. Weg met die benauwde aula’s, muziekfragmenten en holle frasen… Maar helaas, de keiharde werkelijkheid verstoort mijn prachtige droom. In Nederland hebben we een massa aan wet- en regelgeving omtrent overlijden en alleen al de regels voor het vervoer naar het buitenland staan haaks op de spelregels van een natural burial in de UK.

In Nederland zijn er weliswaar een paar natuurlijke begraafplaatsen, maar alleen een ondiep graf met uitsluitend natuurlijke materialen vormt niet bij voorbaat een natuurlijke begrafenis. Zeker niet als op de achtergrond de snelweg voort raast... 

© Monique Hordijk 02-08-2016