God vergeef me

Ik heb echt niks heb met religie. Niet als leer of als kerk, niets met god, bidden, geloven... niks. Hooguit irritatie, dat alles uit naam van het geloof geoorloofd is. Alle conflicten sinds het begin van de mensheid hebben hun oorsprong in religie. Wat maakt het uit welke god de ware is, de beste? Religie is slechts een houvast om een beetje fatsoenlijk te leven. Je doet je best, helpt een ander en vergeeft elkaar. Die 10 geboden daar is niks mis mee, evenmin met de 5 zuilen of de 3 pijlers. Prima zelfs, ze geven aan dat je onderscheidt maakt tussen goed en kwaad en ze bevorderen sociaal gedrag. Verder is door de overheid alles netjes geregeld via wetten, regels en afspraken. Zo goed zelfs dat het soms meer op betutteling lijkt – maar dat is een andere discussie.

Nog even over God, met een hoofdletter dit keer. Vergeving staat hoog in zijn vaandel, zo hoog dat de katholieke kerk het tot een kunst heeft verheven. Je gaat biechten, doet wat gebedjes en alles is weer goed – lekker makkelijk. Maar als God zo vergevingsgezind is, waarom strafte hij Eva dan na die ongelukkig hap uit die appel? Ik wed dat als Adam als eerste een hap had genomen, God hem op de schouder had getikt en gezegd: 'Hé makker, we hadden een afspraak. Ik ben niet blij maar ik geef je nog een kans.' Eva niet, die werd gelijk het paradijs uitgeknikkerd en ze trok Adam mee in haar val. En daar is al het gezeur mee begonnen: al die vaders, met al die heetgebakerde zonen, dat gedoe over wie uitverkoren is en wie recht heeft op welk stuk land... Het gevolg is een eeuwenlange strijd tussen de volkeren, pure haat, moord en doodslag. En dan heb ik het niet eens over de stigmatisering van vrouwen: ze zijn zwak, onbetrouwbaar en verleiden tot kwaad. Nee, dat plaatje rijmt voor mijn gevoel niet met vergevingsgezind. Maar goed, de bijbel is slechts een verzameling van eeuwenoude mondelinge overleveringen, die bij elke vertaling een andere lading heeft kregen. Met een beetje verstand weet je hoe je de inhoud van zo'n boek met hanteren.

Nee, religie zegt me niks. Ik zou hooguit iets zien in de vier edele waarheden van het boeddhisme. En wat me ook aanspreekt is mindfulness, yoga en lichte meditatie. Bij mindfulness oefen je allereerst het 'negeren' van je constante gedachtestroom. Daarnaast oefen je je in een aantal aandachtspunten zoals niet oordelen, niet streven, geduld, acceptatie, vertrouwen, etc.

In feite komen alle adviezen op hetzelfde neer – zowel religieus als niet-religieus: maak onderscheid tussen goed en kwaad, heb lief en wees een beetje tolerant.

© Monique Hordijk 08-02-2016